Past Simple

Konstrukcje w czasie Past Simple

Past Simple to podstawowy i najczęściej stosowany czas przeszły. Jak sama nazwa wskazuje jest on również bardzo prosty, stąd też nauka i późniejsze wykorzystywanie go nie powinny sprawiać problemu. Jedyną trudność może stanowić zapamiętanie czasowników nieregularnych w nim stosowanych. Poniżej znajdziecie wszystkie najważniejsze informacje na temat czasu Past Simple, takie jak jego budowa, zasady konstruowania zdań i stosowania tego czasu.

Kiedy stosujemy czas Past Simple

Czas Past Simple stosujemy ogólnie do mówienia o zdarzeniach mających miejsce w przeszłości. Czas ten wykorzystujemy najczęściej do:

Mówienia o zdarzeniach z przeszłości, które zostały rozpoczęte oraz zakończone w konkretnym czasie (wiadomo kiedy).

np. Mike went to school at 8 AM.- Mike poszedł do szkoły o 8 rano (Dokładnie podany czas kiedy poszedł do szkoły)

Opisywania przeszłych stanów, czynności, zwyczajów i nawyków powtarzanych stale(coś jak Present Simple w przeszłości).

np. He used to drink a lot when he was in Poland – On zwykł dużo pić kiedy był w Polsce (Kiedyś był w Polsce a teraz już go nie ma)

Mówienia o ciągu zdarzeń, z których wszystkie rozpoczęły się i zakończyły w przeszłości

np. She stood up, smiled and went out – Ona wstała, uśmiechnęła się i wyszła (Trzy wykonane czynności jedna po drugiej)

Opisywania wyjątkowych zdarzeń w przeszłości

np. President John F. Kennedy was assassinated – Prezydent John F. Kennedy został zabity (Niepowtarzalne zdarzenie z przeszłości)

Pisania zdań w drugim trybie warunkowym

np. If I was rich, I would buy a fast car – Gdybym był bogaty, kupiłbym szybki samochód (Gdybanie typowe dla 2 trybu warunkowego)

 

Present Simple

Present Continuous

Budowa

Zdania twierdzące

Osoba + czasownik w formie przeszłej

Zdania twierdzące w czasie Past Simple tworzymy poprzez czasowniki w formie przeszłej, które mogą być regularne lub nieregularne. Czasowniki regularne zawsze przyjmują końcówkę -ed, a nieregularne przyjmują swoją własną, unikalną formę, którą niestety trzeba zapamiętać.

np.

I played football yesterday – Ja grałem wczoraj w piłkę nożną

Tom  played football yesterday – Tom grał wczoraj w piłkę nożną

Liczba pojedyncza
I	moved	to New York.	Ja przeprowadziłem się do Nowego Jorku.
You	moved	to New York.	Ty przeprowadziłeś się do Nowego Jorku.
He She It	moved	to New York.	On/ona/ono przeprowadził/przeprowadziła/przeprowadziło się do Nowego Jorku.
Liczba mnoga
We You They	moved	to New York.	My/Wy/Oni przeprowadziliśmy/przeprowadziliście/przeprowadzili się do Nowego Jorku.

Zdania pytające

Did + osoba + czasownik w pierwszej formie

Was/Were + osoba (dla czasownika „to be”)

Pytania w czasie Past Simple tworzymy podobnie jak w czasie Present Simple, czyli poprzez dodanie operatora. Tutaj jednak operator jest w czasie przeszłym, czyli zamiast „do/does” używamy „did”.

np.

Did I play football yesterday? – Czy ja grałem wczoraj w piłkę nożną?

Did Tom play football yesterday? – Czy Tom grał wczoraj w piłkę nożną?

Liczba pojedyncza
Did	I	move	to New York?	Czy ja przeprowadziłem się do Nowego Jorku?
Did	you	move	to New York?	Przeprowadziłeś/Przeprowadziłaś się do Nowego Jorku?
Did	he/she/it	move	to New York?	On/ona/ono przeprowadził/przeprowadziła/przeprowadziło się do Nowego Jorku?
Liczba mnoga
Did	we/You/they	move	to New York?	My/Wy/Oni przeprowadziliśmy/przeprowadziliście/przeprowadzili się do Nowego Jorku?

Zdania przeczące

podmiot + did not/didn’t + czasownik w I-szej formie

osoba +was/were + not(dla czasownika „to be”)

Zdania przeczące w czasie Past Simple tworzymy poprzez dodanie operatora „did” z negacją „not” przed czasownikiem w pierwszej formie.

np.

Ididn’t play football yesterday – Nie grałem wczoraj w piłkę nożną

Tom didn’t play football yesterday – Tom nie grał wczoraj w piłkę nożną

Liczba pojedyncza
I	didn’t	move	to New York.	Ja nie przeprowadziłem się do Nowego Jorku.
You	didn’t	move	to New York.	Ty nie przeprowadziłeś/przeprowadziłaś się do Nowego Jorku.
He/She/It	didn’t	move	to New York.	On/ona/ono nie przeprowadził/przeprowadziła/przeprowadziło się do Nowego Jorku.
Liczba mnoga
We/You/They	didn’t	move	to New York.	My/Wy/Oni nie przeprowadziliśmy/przeprowadziliście/przeprowadzili się do Nowego Jorku.

Czasowniki regularne i nieregularne

Czasowniki w formie przeszłej dzielą się na regularne i nieregularne. Większość z nich stanowią czasowniki regularne, czyli takie, których wszystkie przeszłe formy odmieniają się w taki sam sposób, poprzez dodanie do czasownika w formie podstawowej końcówki -ed lub -d (w przypadku gdy czasownik kończy się na literę „e”). Oto przykłady przeszłych form czasowników regularnych:

love -> loved

move -> moved

add -> added

Dokładniejsze zasady dotyczące dodawania końcówek do czasowników regularnych znajdziecie poniżej

Czasowniki nieregularne, jak sama ich nazwa wskazuje, nie posiadają ustalonego, jednakowego sposobu tworzenia formy przeszłej. Wynika to z różnych zaszłości historycznych towarzyszących kształtowaniu się języka angielskiego. Niestety nie istnieją żadne zasady pozwalające opanować tworzenie tych czasowników, więc trzeba po prostu nauczyć się ich na pamięć. Na szczęście wbrew pozorom nie sprawia to zbyt dużego problemu, a wiele z tych czasowników zapamiętujemy instynktownie, w sposób naturalny. Oto przykłady czasowników nieregularnych:

be -> was(1 i 3 osoba liczby pojedynczej)/were(2 osoba liczby pojedynczej i wszystkie osoby liczby mnogiej)

have -> had

go -> went

speak -> spoke

Zasady dodawania końcówki -ed

Jak już zostało wspomniane powyżej, czasowniki regularne w formie przeszłej przyjmują końcówkę -ed lub -d. Zazwyczaj końcówkę tę dopisujemy po prostu do czasownika, lecz jest również kilka innych przypadków, w których to dodanie końcówki zmienia nieco pisownię czasownika. Oto tego typu przypadki.

Jeśli czasownik kończy się na -e, do czasownika dodajemy końcówkę -d.

np.

Smile -> Smiled

Like -> Liked

Jeśli czasownik kończy się na -y poprzedzone spółgłoską (-dy. -ry, -sy, -vy, etc.) to „y” zamienia się w 'i’.

Try -> Tried

Study -> Studied

Ale w czasownikach zakończonych na -y poprzedzone samogłoską ( -ay, -ey, -oy, uy, etc.) „y” nie ulega zmianie.

np.

Play -> Played

Enjoy -> Enjoyed

W czasownikach jednosylabowych zakończonych na spółgłoskę poprzedzaną przez samogłoskę końcowa spółgłoska jest podwajana przed dodaniem końcówki -ed.

Plan -> Planned

Stop -> Stopped

Thin -> Thinned

Jeśli ta sama sytuacja ma miejsce w czasownikach wielosylabowych, podwojenie ostatniej spółgłoski ma miejsce tylko w przypadku, gdy akcent pada na ostatnią sylabę. W innych przypadkach się jej nie podwaja.

Prefer -> Preferred

W angielskim brytyjskim, w czasownikach zakończonych na -l końcówka ulega podwojeniu niezależnie od tego, która sylaba jest akcentowana.

Cancel -> Cancelled

Travel -> Travelled

Słowa typowe dla czasu Past Simple

Istnieje grupa słów typowych dla czasu Past simple. Zazwyczaj określają one jakąś konkretną porę w przeszłości, co jest cechą tego czasu. Takimi wyrazami są: last week, last night, yesterday, one/two/three days ago, last weekend, on last Mondayoraz każda konkretna godzina lub data.